سرگذشت حاجی بابای اصفهانی

سرگذشت حاجی بابای اصفهانی

کتاب سرگذشت حاجی بابای اصفهانی اثر جیمز موریه به ترجمه ی میرزا حبیب اصفهانی و با مقدمه محمد گلبن از نشر نگاه منتشر شده است.

درباره نویسنده:

جیمز موریه دیپلمات و نویسنده برتانیایی قرن نوزدهم و مامور سیاسی مقارن با سلطنت فتحعلیشاه قاجار در ایران بود. موریه در سال 1808 ذیل منصب منشی هارفورد جونز سفیر وقت بریتانیا به ایران سفر کرد. در این سفر عهد نامه مجمل را با فتحعلیشاه قاجار به امضا رساند. یک سال بعد، موریه میرزا ابوالحسن خان شیرازی را به عنوان سفیر ایران در دربار انگلستان در سفر به لندن همراهی کرد. احتمالا همنشینی با میرزا ابوالحسن در طول این سفر در نگارش کتاب سرگذشت حاجی بابای اصفهانیی تاثیر زیادی داشته است. سپس در سال 1810 مجداا و اینبار در خدمت سرگور اوزلی به تهران بازگشت وتا سال 1816 که ایران را ترک گفت برای مدتی وزیر مختار بریتانیا در ایران نیز بود. موریه پس از بازگشت به انگلستان با توجه به شناختی که از جوامع شرقی منش مردم این سرزمین به دست آورده بود چندین کتاب از جمله سرگذشت حاجی بابای اصفهانی را به نگارش درآورد.

معرفی کتاب:

سرگذشت حاجی بابای اصفهانی به سرعت در بخش بزرگی از جهان به عنوان یک کتاب کلاسیک معروف شد؛ میزان معروفیت و محبوبیت کتبا سرپذشت حاجی بابای اصفهانی به حدی افزایش یافن که با کتاب های شب های عربی بارتون مقایسه شود. شهرت فراگیر این اثر ناشران را واداشت تا با تحقیق و جستجو دریابند که در کشور چندین باشگاه حاجی بابا وجود دارد که صد ها نفر عضو آن هستند!این کتبا داستان شگفت انگیزی از سالها ماجراجویی موریه در ایران است.

موید الاسلام درباره ی این کتاب چنین گفته است: حاجی بابا بهترین رمان هایی است که در سال 1823 میلادی به قلم مستر موریه نوشته شده الحق در این رساله عکس مجموعه اخلاق و آداب و عادات ایرانیان را به نیکو ترین اسلوبی رسم نموده است.

 از متن کتاب:

میرزا حکیم گفت: رفتار فرنگی ها با رفتار ما ضد و نقیض است. به جای اینکه موی سر را بتراشند و ریش را ول کنند، ریش را می تراشتند و موی سر را ول می کنند. روی چوب وتخته مینشینند ولی ما روی زمین می نشینیم، با کارد و چنگال غذا می خوردند ولی ما با دست می خوریم؛ آن ها همیشه متحرکند ولی ما همیشه ساکنیم؛ لباس تنگ می پوشند ما لباس گشاد، نماز نمی کنند ولی ما روزی 5 وقت نماز می کنیم، در نزد آنها اختیار با زن است در نزد ما با مرد، زنهایشان یک وری روی اسب مینشینند ولی زنان ما راست سوار اسب میشوند، ایستاده قصای حاجت می کنند ما نشسته، شراب را حلال میدانند و کم میخورند ولی ما حرام می دانیم و زیاد میخوریم. ولی آنچه مسلم است این است که فرنگی ها نجس ترین و کثیف ترین مخلوق روی زمین هستند چرا که همه چیز را حلال می دانند و همه جور حیوانی می خورند حتی خوک، سگ پشت و قورباغه، مرده را با دست تشریح می کنند بدون اینکه بعد از آن غسل میت به جا آورند. نه غسل جنابت سرشان میشود نه تیمم بعد از غسل. اگر دیدی که فرنگی از چیزی که متعلق به توست خوشش آمده مبادا پیشکش بگویی که باختی، گفتن تو همان و بردن فرنگی همان.

شما میتوانید کتاب سرگذشت حاجی بابای اصفهانی را از سایت بانک کتاب یکتامهر خریداری کنید و در سریعترین سرمان درب منزل یا محل کار خود تحویل بگیرید.

                                    02166403535